Διαχείριση σχολικής συμπεριφοράς




Είναι το Α και το Ω στην επιτυχία μιας διδασκαλίας. Αν δεν δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες μάθησης, τότε ο εκπαιδευτικός εύκολα μπορεί να αποτύχει σε αυτό το κομμάτι. Δύσκολα μπορεί να επιτύχει, όμως είναι δυνατό, όταν υπάρχει η αγάπη και το μεράκι για τη διδασκαλία. Στο παρόν ιστολόγιο θα αναλύσουμε πολλές εκπαιδευτικές τεχνικές που θα βοηθήσουν τους ενδιαφερόμενους να πετύχουν και πάνω απ'όλα να εδραιώσουν την παρουσία τους μέσα σε ένα μαθητικό περιβάλλον.

Για παράδειγμα,ένας μαθητής παρεμποδίζει τη διεξαγωγή του μαθήματος:
1η παρατήρηση, συνεχίζει
(είναι απείθαρχος)
•2η παρατήρηση,  - μα δεν έκανα τίποτα κύριε- συνεχίζει
(είναι ψεύτης)
•3η παρατήρηση – μόνο εγώ μιλάω; - συνεχίζει
(είναι ανάγωγος)
•αποβολή, με απουσία, λύση του προβλήματος;


•Δεν ενδιαφέρεται για το μάθημα (ποιος και τι φταίει)
•Έχει ανάγκη να εκφραστεί (του δίνω το λόγο σε πρώτη ευκαιρία)
•Έχει ανάγκη από την προσοχή μου (απαντώ στο μήνυμα)
•Τον έχει ξεπεράσει το μάθημα, δεν αντιστοιχεί στις δυνατότητές του (ελέγχω, αναπροσαρμόζω)
•Τον απασχολεί κάτι –στο σχολείο, στην οικογένεια, στον ίδιο (το ερευνώ)

Πρέπει να ξέρουμε ότι κάθε συμπεριφορά έχει συγκεκριμένα αίτια. Για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα, πρέπει πρώτα να βρούμε τις αιτίες.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να καταλάβουμε πώς, οι μαθητές που είναι δυσαρεστημένοι από το σχολείο και τα μαθήματα, νιώθουν για το μαθησιακό περιβάλλον και τι σκέπτονται για τον εαυτό τους ως μαθητές.


Μία παιδαγωγική τεχνική είναι οι "ομιλούσες πέτρες" (Talking stones, Wearmouth, 2004): με αυτήν την τεχνική οι μαθητές γίνονται ενεργοί στο μαθησιακό περιβάλλον για να αντιμετωπίσουν δύσκολες καταστάσεις που τους αφορούν στο σχολείο. Είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο και πρέπει να γίνεται στο πλαίσιο αυστηρά ηθικών αρχών, κυρίως  θεμάτων που συνδέονται με την εμπιστοσύνη, την εχεμύθεια και την προστασία του μαθητή.
Κατά τη διάρκεια μιας προσωπικής συζήτησης οι μαθητές επιλέγουν από έναν σωρό πέτρες που διαφέρουν σε σχήμα, χρώμα και υφή. Η επιλογή τους έχει να κάνει με την αντιστοιχία που θα έδιναν στον εαυτό τους, αλλά και σε άλλους εμπλεκόμενους παράγοντες στο σχολείο (καθηγητές, συμμαθητές, γονείς) με την κάθε πέτρα. Oι μαθητές δικαιολογούν την επιλογή τους κάθε φορά που παίρνουν μία πέτρα και στη συνέχεια, αφού μιλήσουν για τα συναισθήματά τους και τις σκέψεις τους, την τοποθετούν σε ένα μεγάλο χαρτί. Κάθε φορά τοποθετείται μία πέτρα έτσι ώστε να σχηματίζεται ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο οι θέσεις και οι αποστάσεις τους φανερώνουν πολλά. Με αυτόν τον τρόπο, σύμφωνα με τη θεωρία του κονστρουκτιβισμού, οι πέτρες "ζωντανεύουν" και οι ερμηνείες τους χτίζονται. 
Με αυτήν την τεχνική θα ανακαλύψουμε τι κρύβεται πίσω από την απείθαρχη συμπεριφορά του μαθητή και θα τον καταλάβουμε.

Μέσα στην τάξη:
1.Επιδιώκουμε να ενισχύουμε και να προτρέπουμε το μαθητή, όταν συμμετέχει στις εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Αντίθετα, αγνοούμε την αποκλίνουσα συμπεριφορά.
2. Από την αρχή της χρονιάς, πρέπει να έχουμε θέσει κανόνες συμπεριφοράς μέσα στην τάξη, αφού τους συζητήσουμε με τους μαθητές και συμφωνήσουν όλοι σε αυτούς.
3.Ο εκπαιδευτικός ζητά και δίνει ξεκάθαρες εντολές για το τι θέλει.
4. Καθοδηγεί και υπενθυμίζει στους μαθητές, χωρίς να απευθύνεται απευθείας σε αυτούς π.χ "είναι ώρα ησυχίας γιατί μελετάμε" σε μαθητές που ψιθυρίζουν ο ένας με τον άλλο.
5. Χρησιμοποιούμε μόνο το βλέμμα μας, αντί να επικρίνουμε κάποιον μαθητή για τη συμπεριφορά του.
6. Χρησιμοποιούμε προτάσεις με καταφατική διατύπωση για το τι αναμένουμε από τους μαθητές, π.χ: "προσέχουμε αυτό και ακούμε το εξής", αντί: "μη μιλάτε, όταν κάνω μάθημα".
7. Τελειώνουμε με "ευχαριστώ ή τώρα", αν ο μαθητής εξακολουθεί να είναι ανήσυχος.
8. Υπενθυμίζουμε τους κανόνες που έχουμε συμφωνήσει, όταν κάποιος τους παραβαίνει. Δε χρειάζεται πάντα να τους αναφέρουμε, αντί για αυτό μπορούμε να ρωτήσουμε: "ποιος είναι ο κανόνας για...;"

Μην ξεχνάτε:

•Δημιουργήστε κλίμα στο οποίο οι μαθητές ενθαρρύνονται να κάνουν ερωτήσεις.
•Πάρτε στα σοβαρά τις ερωτήσεις και τα σχόλια των μαθητών. Έχετε υπομονή, περιμένετε την απάντηση.
 Αναθέστε εργασίες και ασκήσεις που ταιριάζουν στα ενδιαφέροντα των μαθητών (π.χ αν αρέσει σε κάποιον το ποδόσφαιρο, δώστε του κείμενα σχετικά με αυτό)
Δώστε στους αδύνατους μαθητές ευκαιρίες να κάνουν κάτι που μπορούν στην τάξη.
•Κάντε τους μαθητές σας να μιλήσουν (περιγράφω σε κάποιον, τι μου έκανε εντύπωση, τι δε μου άρεσε)
•Μιλήστε με το μαθητή εκτός τάξεως, συζητήστε μαζί του για τα ενδιαφέροντά του, ώστε να συνηθίσει να μιλάει μαζί σας.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου